- Nederland.TVJongeren.TVNederland.TVSpelletjes.TV
- Amusement.TVKennis.TVNieuws.TVSporten.TV
- Beurs.TVKinderen.TVOndernemen.TVTalentenjacht.TV
- Cultuur.TVKook.TVOnrecht.TVVaartuig.TV
- Formule1.TVLachen.TVOranje.TVVerkiezing.TV
- Gamen.TVMensen.TVPolitiek.TVVoertuig.TV
- Geloof.TVMode.TVReis.TVVoetbal.TV
- Gezondheid.TVMuziek.TVSerie.TVWeer.TV
- Informatief.TVNatuur.TVSpeelfilm.TVWoon.TV
Toms Engeland - Alle afleveringen
Engelse jongeren stemden er met een meerderheid voor om in de Europese Unie te blijven, maar de stem van de oudere generaties was krachtiger en dus is brexit binnenkort een feit. De jongeren voelen zich niet gehoord. In Toms tijd waren de Beatles de stem van de toekomst. Er was een generatie waarvoor de mogelijkheden eindeloos leken, maar dat lijkt tegenwoordig echt anders. Tom praat met zijn neef Alex over hoe het is om jong te zijn in het Engeland van vandaag en ze bezoeken een concert van de post-punkband IDLES. Ook gaat Tom langs bij het Brexit Café. Hoe ziet de toekomst eruit voor de Engelse jongeren? Wat is de stem van de toekomst?
De Engelsen hebben een way with words, een manier van praten, die menigeen bewondert. Alles komt erin samen: taalbeheersing, gevatheid en de onverbeterlijke Engelse humor. Sowieso zijn de Engelsen welbespraakte verhalenvertellers. De Engelse omgangsvormen reflecteren het taalgebruik: beleefd, omfloerst, bescheiden. Een bepaalde sociale onhandigheid kan een Engelsman ook niet ontzegd worden. Tom bezoekt The London School of Etiquette om te leren hoe het moet en hoort van dichter John dat de Engelse taal zich aanpast aan het veranderende Engeland. Maar waarom moeten Engelsen overal een grap van maken en hoezo is de communicatie zo omzichtig?
In Preston, in het noorden van Engeland, ligt Toms betovergrootmoeder Mary Ann Duffy in een paupergraf begraven, samen met andere armen. Armoede en Engeland hebben een langdurige relatie. En hoewel de Britse economie de afgelopen dertig jaar enorm is gegroeid, is het aantal mensen dat onder de armoedegrens leeft in diezelfde periode meer dan verdubbeld. Wat de armoede in de hand werkt is het klassensysteem, waarvan de Engelse samenleving doordrongen is. Tom praat over de strijd van de arbeidersklasse met socioloog Lisa Mckenzie en hoort het verhaal van James in een buitenwijk van Manchester.
De Engelsen blinken uit in tradities en houden graag vast aan hun ietwat typische gewoontes. Traditions are part of the English fabric, beweren ze graag zelf, maar de tijd bepaalt welke tradities zullen overleven. Tom bezoekt de Duchess of Rutland, oftewel zakenvrouw Emma Manners, op Belvoir Castle, eet van het officiële nationale gerecht Curry Chicken Tikka Masala en gaat met modeontwerpers Carole en Keren naar de paardenraces in Aintree. Zijn in deze onzekere brexittijden hun tradities en gewoontes een houvast voor de eigengereide Engelsen, óf zijn zelfs Engelse tradities gevoelig voor de tand des tijds?
Tom Egbers reist, net als in zijn jeugd, met de ferry naar Dover. De iconische krijtrotsen van Dover benadrukken dat Engeland een eiland is, met een eigen karakter, mores en verhalen. Rondom de brexit bleken veel Engelsen bang te zijn om die eiland-identiteit te verliezen aan ongenode immigranten en aan die Europese leiders in Brussel. Take back control! klonk het dan ook uit vele Engelse kelen. Terwijl Tom zich meteen weer op zijn gemak voelt in het land van zijn jeugd, vragen de Engelsen zich af of zij zich nog thuis voelen in dit verdeelde land.
De Engelsen hebben een way with words, een manier van praten, die menigeen bewondert. Alles komt erin samen: taalbeheersing, gevatheid en natuurlijk de onverbeterlijke Engelse humor. Sowieso zijn de Engelsen welbespraakte verhalenvertellers. De Engelse omgangsvormen reflecteren het taalgebruik: beleefd, omfloerst, bescheiden. Een bepaalde sociale onhandigheid kan een Engelsman ook niet ontzegd worden. Tom Egbers herkent dat wel en bezoekt The London School of Etiquette om te leren hoe het wel moet, hoort van dichter John dat de Engelse taal zich aanpast aan het veranderende Engeland, terwijl Geoff Norcott, de enige pro-brexitkomiek van het land, met humor het onbespreekbare bespreekbaar probeert te maken. Maar waarom moeten die Engelsen eigenlijk overal een grap van maken en hoezo is de Engelse communicatie zo omzichtig?
In Preston in het noorden van Engeland ligt Toms betovergrootmoeder Mary Ann Duffy in een paupergraf begraven, samen met andere armen. Armoede en Engeland hebben een langdurige relatie. En hoewel de Britse economie de afgelopen dertig jaar enorm is gegroeid, is het aantal mensen dat onder de armoedegrens leeft in diezelfde periode meer dan verdubbeld. Wat de armoede in de hand werkt is het klassensysteem, waarvan de Engelse samenleving doordrongen is. Tom praat over de strijd van de arbeidersklasse met Lisa Mckenzie, socioloog en dochter van mijnwerkers, hij ontmoet Tina en Jordan bij een soup kitchen en hoort het ontroerende verhaal van James in Benchill, een buitenwijk van Manchester. Hij is een van de jongens die het oudere echtpaar Ann en Terry al jaren opvangt om ze voor een toekomst op straat te behoeden. Heb je nog iets te kiezen als je arm bent in Engeland?
Tom Egbers mocht vroeger van zijn Engelse moeder, Mrs. Duffy, absoluut niet met zijn handen eten, maar bij fish and chips moest het dan weer wel. De Engelsen blinken uit in tradities en houden graag vast aan hun ietwat typische gewoontes - of dat nu links rijden is, thee met melk drinken of in de rij staan. Traditions are part of the English fabric, beweren ze graag zelf, maar de tijd bepaalt welke tradities het zullen overleven. Tom bezoekt de Duchess of Rutland, oftewel zakenvrouw Emma Manners, op Belvoir Castle, eet van het officiële nationale gerecht, curry chicken tikka masala, en gaat met modeontwerpers Carole en Keren naar de paardenraces in Aintree. Zijn in deze onzekere brexittijden hun tradities en gewoontes een houvast voor de eigengereide Engelsen, óf zijn zelfs Engelse tradities gevoelig voor de tand des tijds?
Tom Egbers reist, net als in zijn jeugd, met de ferry naar Dover. De iconische krijtrotsen van Dover benadrukken dat Engeland een eiland is, met een eigen karakter, mores en verhalen. Rondom de brexit bleken veel Engelsen bang te zijn om die eiland-identiteit te verliezen - aan ongenode immigranten én aan die Europese leiders in Brussel. Take back control! klonk het dan ook uit vele Engelse kelen. Terwijl Tom zich meteen weer op zijn gemak voelt in het land van zijn jeugd, vragen de Engelsen zich af of zij zich nog thuis voelen in dit verdeelde land. Tom bezoekt 'The Farminator', die last heeft van illegale immigranten op zijn land en wil dat alles bij het oude blijft. En hij ontmoet Dan Taylor, die op zijn fiets door het land rijdt om juist het voor hem onbekende Engeland te ontdekken. Is this country going to the dogs, zoals de Engelsen zelf graag verzuchten, of valt het allemaal reuze mee?
